-
1 distress
[dɪs'trɛs] 1. n( extreme worry) rozpacz f; ( suffering) cierpienie nt2. vtsprawiać (sprawić perf) ból or przykrość +datin distress — ship w niebezpieczeństwie; person w niedoli or biedzie
* * *[di'stres] 1. noun1) (great sorrow, trouble or pain: She was in great distress over his disappearance; Is your leg causing you any distress?; The loss of all their money left the family in acute distress.) zmartwienie, cierpienie2) (a cause of sorrow: My inability to draw has always been a distress to me.) zmartwienie2. verb(to cause pain or sorrow to: I'm distressed by your lack of interest.) martwić, dręczyć- distressingly
Перевод: с английского на все языки
со всех языков на английский- Со всех языков на:
- Английский
- С английского на:
- Польский